Zmiany klimatu wywołane zwiększoną emisją CO2 towarzyszącą m.in. spalaniu paliw kopalnych oraz rosnące zanieczyszczenie powietrza wynikające z uwalniania do atmosfery znacznych ilości pyłów i szkodliwych dla zdrowia substancji sprawiają, że coraz większe znacznie zyskuje możliwość pozyskiwania energii elektrycznej z odnawialnych i nieemisyjnych źródeł. Jednym z obszarów o największym i nie w pełni wykorzystanym potencjalne są elektrownie wiatrowe. Przyjrzyjmy się ich działaniu oraz rodzajom budowanych farm wiatrowych.
Energia związana z wiatrem, a więc przemieszczaniem się dużych mas powietrza wskutek występującej różnicy ciśnień, może być z powodzeniem stosowana do produkcji prądu dzięki turbinom wiatrowym. Mogą one wytwarzać energię, przekształcając napór wiatru na łopatki wirnika w ruch obrotowy. Dzięki połączeniu turbiny z prądnicą jest to efektywna metoda wykorzystania miejsc, w których przepływ powietrza związany z wiejącymi wiatrami występuje szczególnie często. Wiatraki mogą uzyskiwać różną moc w zależności od swej konstrukcji. Najczęściej powstają urządzenia z poziomą osią obrotu zwykle wyposażone w charakterystyczne dwu- lub trzyłopatowe wirniki. Coraz częściej są używane także turbiny z pionową osią obrotu, których potencjał jest jeszcze większy.
Farmy wiatrowe tradycyjnie buduje się w rejonach, gdzie liczba wietrznych dni jest stosunkowo wysoka, a siła wiatru gwarantuje właściwy uzysk energii. Farmy wiatrowe pojawiają się więc na wybrzeżu, a także jako konstrukcje offshore wznoszone na morzu. Wiatraki lokalizuje się jednak również w głębi lądu. W takim przypadku niekiedy problemem są ograniczenia związane z odległością od zabudowań, emisją hałasu, migotaniem światła i wpływem na krajobraz. Dzięki nowoczesnym technologiom eliminującym wszystkie niedogodności wiatraki poziome Urban WindPower Station można jednak montować także na obszarach silnie zurbanizowanych, gdzie mogą wykorzystać wymuszony przepływ powietrza.